Frelsi

Myndlíkingin af Íslandi, eins og frægt er orðið,  sem skipi hefur verið mikið notuð af pólitíkusum á þessum síðustu og verstu tímum. Skipið steytti á skeri, fékk gat á botninn og nú gusast sjórinn inn um rifinn skrokkinn. Nú skulu allir upp á dekk og ausa.

Það er búið að landa aflanum og hann seldur erlendis. Ágóðinn fór til  þeirra fáu handa sem með fullu umboði yfirvalda seldu hæstbjóðanda. Landinn fær kannski eins og einn, tvo ýsusporði og ætti bara að vera þakklátur fyrir.  Og haldiði svo bara áfram að róa þrælarnir ykkar, nógu gott í kjaftinn á ykkur. Nú kaupum við aftur aflann sem við seldum áður og ræðararnir sjá eðlilega um að skipið sigli áfram. 

Það er lítið frelsi í því að vera rígbundinn við árarnar hvort sem manni líkar það betur eða verr. Ekkert er vitað um lendingarstað enda kemur okkur það ekkert við. Róa skulum við. Og börnin okkar og barnabörn. 

Get illa séð að við séum svo mjög frábrugðin ræðurum þrælaskipa hér á árum áður. Við erum betur klædd og flutt úr moldarkofunum en þar held ég að samlíkingunni sleppi. Og framtíð okkar ásamt barna og barnabarna í höndunum á próflausum skipstjóra og illra menntaðri og ill siðaðri  áhöfn sem ekkert virðist kunna í siglingafræðum.

Að lokinni þessari tölu fylgir hér ljóð eftir Vilmund Gylfason. Hann var líka einn af þessu óþægu sem hélt ekki kjafti og vildi breytingar. Fyrir ræðarana:

"Frelsi

þetta orð

sem við aldrei skildum.

Það var svo einfalt að berjast fyrir frelsi, segja þá kynslóðirnar, en við vitum, að það erfitt að vera frjáls. Og kannske  var aldrei neinn frjáls utan Zorba. Því frelsi gerir fæsta meiri en efni standa til,- og því getur verið erfitt að kyngja. 

Frelsið

við höfum gert það að skækju

og við sofum hjá henni

fyrir lítið verð." 

 

Ship ohoj. 

 

 

 

 

 

Bankastjórarnir með of há laun+ smá leikfimisæfingar

Enn og aftur hefur heilög Jóhanna sýnt að hún er eini stjórnmálamaðurinn í þessari ríkistjórn sem er óhræddur við að tala um það sem brennur á þjóðinni. Núna síðast með því að mótmæla háum launum stjórnenda bankanna. Það er að segja þeirra sem hafa láti svo lítið á annað borð að segja okkur vinnuveitendunum sínum, frá því hversu mikið þeir hafa í laun.

Enn og aftur er það kýrskýrt að það að höndla með peninga er það sem skiptir mestu máli. Borið saman við aðra ríkisstarfsmenn sem bara höndla með fólk, líf þess og heilsu.

Ekki það að það sé nokkuð nýtt undir sólinni. En ég vil prívat og persónlega þakka henni fyrir.

Aðrir sálmar:

Núna sendir fólk hvort öðru smá leikfimisæfinar í formi emaila og smsa. Þær eru svona:

1. Banka með flötum lófa á bringuna.

2. Rétta úr handleggjum og kreppa hnefa.

3. Banka, kreppa, banka kreppa......

Hafið það svo gott í snjónum elskurnar mínar.

 

 

 

Bankastjórarnir með of há laun

Helpless

Það er úr mér allur vindur þessa dagana. Eflaust er ég ekki ein um það. Þjóðin er í áfalli og enginn veit hvað tekur við.

Stjórnarmenn segja okkur ekki rassgat um hvað er verið að ræða um þeirra á milli. Eins og okkur komi þetta ekkert við. Þeir koma fram við okkur eins og óþæga krakka þegar þeir eru spurðir um hver framvindan verður og hvaða skilyrði verða sett fyrir lánveitingum. Svona, svona, þú færð að vita þetta þegar þú verður stór. Þvílíkur dónaskapur af hendi þessa fólk sem  ætlast svo til að við treystum þeim fyrir lífi okkar og afkomu.

Verð að segja að ég er fegin að rússarnir eru ekki lengur með. Lýst mun betur á Alþjóða gjaldeyrissjóðinn (að óséðum skilmálum) og svo aðrar norðulandaþjóðir í kjölfarið.

Það er allt útlit fyrir að lífeyrissjóðsgreiðlur til pöpulsins verði skertar. Nema náttúrulega þingmanna. That go´s without saying. Þannig að allar 38.000- krónurnar sem mér eru skenktar mánaðarlega eftir að hafa unnið fyrir mér frá því ég var unglingur, verða enn lægri. Þeir sem settu okkur á hausinn fá hins vegar óskert laun í formi lífeyrissjóðsgreiðslna. Takk fyrir takk. Skyldi nokkurn undra að fólk sé þunglynt þessa dagana.

Er ekki einhver þarna úti sem vill kaupa lífið mitt? Selst á spottprís. Vegabréf fylgir eftir eina notkun. Eina skilyrðið er að ég fái fyrir farinu til Amsterdam one way.

 

 

 

Staying alive.. nýr þjóðsöngur?

Halló Hafnarfjörður. Þegar hjartað sleppir úr takti í hremmingunum þá er bara að setja Bee Gees á fóninn og taka sporið!

Annars held ég að þetta lag gæti verið nýi þjóðsöngurinn okkar núna þegar íslendingar í útlöndum segja frá því að þeim er sagt upp húsnæði, hrækt á þá og þeim neitað um þjónustu... allt vegna þjóðernis. Við erum orðin eins og þeir þjóðverjar sem voru ekki með í þeim darraðardansi sem seinni heimstyrjöldin var en sátu engu að síður uppi með skömmina.

Jæja, ef hjartað sleppir úr takti þá er bara að hlusta á staying alive. Þessi þáttur er í boði Sjálfstæðismanna, sérstaklega Davíðs, Landsbankans, Glitnis, Kaupþings og allra hinna drullusokkanna sem komu okkur hingað!!

Sauðaþjófar enn á Íslandi?

Lögreglan á Hvolsvelli nappaði bónda fyrir að selja 16 kindaskrokka og á hann á von á sekt vegna athæfisins. Hvað kostar þá einn mannskrokkur sem er færður til slátrunar?Hvað segið  þið sem  slátruðu heilli þjóð? Hvað kostar eitt mannslíf hjá ykkur? Hvað kostar uppboð á einni fjölskyldu með manni og mús?

Ef þetta er til eftirbreytni hvað verður þá gert við bankastjórana? Og stuttbuxnadrengina? Og Seðlabankastjórana? Í landans tilfelli er um mannsskrokka að ræða. Þar eru menn búnir að færa til slátrunar heila þjóð, börnin okkar og barnabörnin sett á skuldaklafa til langrar framtíðar.

Ég er búin að fá nóg að þessum Pollýönnuleik sem er verið að reyna að troða upp á okkur. Ég er ekki tilbúin til að brosa í gegnum tárin og láta sem ekkert hafi í skorist. Og það er sko klárt að ég býð ekki hinn vangann.

Það er kominn tími til að allir taki sig saman og borgi ekki lánin sín. Fyrr en verðtrygging hefur verið afnumin og þeir sem sekir eru séu sótti til saka.

Vonandi verður góð þátttaka á laugardaginn.

 

Elskhugar mínir til sjávar og sveita...

óska ykkur og fjölskyldum ykkar gleðilegra jóla og farsæls komandi árs.

Gömul nágrannakona mín á þessa setningu. Hún var ákveðin í því að senda hana í jólakveðjutíma ríkisútvarpsins. Þegar hún yrði gömul kona. Þannig vildi hún að elskhugar hennar vissu að hún hugsað til þeirra og enginn væri gleymdur! Hvort sem það var meint í gríni eða alvöru.

Það væri nú bara skemmtilegt ef hún léti verða af þessu. Ef hún gerir það ekki er ég ákveðin í að stela þessari hugmynd eins og bankastjóri að næla sér í smá aur í kreppunni. Nota hana um næstu jól og senda kveðjur á þessar elskur sem bældu mitt beð.

Annars nenni ég ekki að hugsa né skrifa um ástandið í dag. Ætla bara að bulla um hitt og þetta, aðallega þetta. Eins og hver önnur blondína.

Tilfinningatjútt:

Annars er maður eins og fyllibytta að vakna upp úr löngum túr, algerlega búin á því eftir þessar hremmingar sem virðast engan enda taka. Reiði, örvinglan, ótrú, vanmáttur, vonleysi, allur helvítis tilfinningaskalinn búinn að tjútta með tilfinningarnar út og suður.

Mér líður eins og blöðru sem búið er að stinga á. Eftir situr ólöguleg klessa sem er eins og gamalt tyggjó. Bragðlaust og klístrað. 

Ætti maður ekki að fara að hressa upp á vinskap við fólk í útlöndum? Athuga hvort það sé laust kvistherbergi sem hægt er að kúldrast í með táfýlu og tilbehör?

En fjandakornið, ég elska þetta sker og fólkið mitt sem býr þar. 

Ég segi eins og Gunnar: "Djöfull er hlíðin smart, ég fer ekki rassgat".

 

Skyldulesning fyrir landann

Nýjustu fréttir herma að nú sé verið að ráða til starfa sem endurskoðendur í bönkunum þá sömu menn og komu okkur á hausinn. En nú skulu þeir finna út hvernig þeir fóru að þessu og eru auðvitað með öllu hlutlausir í þessari vinnu sinni. Er ekki allt í lagi?

 Eru stjónarmenn og konur búnir að missa allt vit? Er þetta eina fólkið sem kemur til greina og er fært um slíka vinnu? Þetta er með slíkum ólíkindum að mér fallast hendur í skaut. Sem betur fer er ekki eins farið með Láru Hönnu. Skyldulesning!

 

http://larahanna.blog.is/blog/larahanna/entry/672519/

Ég lebb!!

Það eru komnir ansi margir dagar síðan ég hef haft kraft til að setjast við tölvuna og skrifa nokkarar línur. Ég, eins og restin af þjóðinni er í djúpum skít og timburmönnum en það væri að bera í bakkafullan lækinn að tala meira um ástandi á landinu mínu.

Við höfum setið á rökstólum nokkrar vinkonur um hvað við getum gert til að reyna að sporna við því að fara á hausinn og missa það litla sem okkur hefur tekist að öngla saman á síðustu og verstu tímum. Og halda geðheilsunni í leiðinni.

-Spilakvöld einu sinni í viku. Kostar ekkert og þar sem við erum flestar haldnar alzheimer light, eflir minni og rökhugsun.

-Bjóðum hvorri annarri í mat. "Heyrðu Jóna, mér var gefinn ýsusporður, við borðum hjá mér í kvöld"

-Förum í geymslurnar og gerum jólahreingerningu á ýmsu dóti sem safnar bara ryki og er til óþurftar. Höldum síðan bílskúrssölu og reynum að fá nokkrar krónur í vasann. Erum búnar að fá vilyrði fyrir bílskúr sem snarlega var nefndur "Kreppukofinn" og byrjaðar á að plana hvernig við nýtum aðstöðuna.

-Ein vinkonan átti verslun og situr uppi með dót og drasl úr því ævintýri.

-Önnur okkar er alltaf með nefið ofan í pottum og hún hefur verið að gera tilraunir með hundanammi og er dottin ofan á góða og ódýra lausn. Búið að prófa afurðina við góðar undirtektir. Þar er kominn annar varningur til sölu.

-Ég er saumakonan og á nokkra dúka tilbúna til sölu, ætla að bæta í safnið fram í desember.

Svo eftir áramót með gríðarlegan gróða í vösunum förum við til London og setjum aurinn í breskan banka.

Nei, í alvöru talað eitthvað verður maður að reyna að klóra í bakkann og fá inn skerðinguna sem við höfum orðið fyrir sem minnst höfum á milli handanna. Brems....Nei, ég ætla ekki að tala um ástandið í þessu bloggi.

Ætla hins vegar að láta þennan flakka: Drengur einn bjó vestur á fjörðum. Hann var ekki talin mikil mannvitsbrekka og var sérlega illa að sér í íslensku. Dag nokkurn þurfti hann inn í fjörð og sagði við mömmu sína:" Ég þarf út í firð, viltu keyra mér"? Nei, móðirin gat það ekki. Þá sagði stráksi: "Það er allt í lagi, ég lebb".

Hafið það svo gott um helgina elskurnar mínar.

Rutalskutla stórburgeis.

 

 

Látið lífeyrissjóðina vera....

Enn einu sinni á ég ekki orð yfir ástandinu hér á landi. Nú á að fara að seilast í lífeyrissjóðina og þeir eiga að redda málunum sem stjórn landsins er búin að klúðra.

Látið lífeyrissjóðina okkar vera ráðamenn. Þetta er okkar prívat og persónulega eign. Er það yfirhöfuð löglegt að lífeyrissjóðir fari svona út fyrir sitt svið og láni peningana okkar að okkur forspurðum? Það er í hæsta máta mjög siðlaust.

Hvernig væri að hækka snarlega fjármagnstekjuskattinn og láta það fólk sem borgar nánast enga skatta og lifir á kerfinu eins og snýkjudýr taka þátt í skellnum. Ég er búin að fá nóg að af því að það skuli alltaf vera þeir sem minnst hafi sem taki á sig skellinn þegar illa árar. Er þetta það eina sem ráðamönnum dettur í hug?

Pétur Blöndal.... á hvaða plánetu lifir sá maður? Heldur hann í alvöru að við séum öll að kikna undan jeppakaupum? Skilur maðurinn ekki að við erum að tala um að eiga þak yfir höfuðið og að eiga til hnífs og skeiðar?

Það á að reka ykkur þarna á Alþingi og það með skófar á rassgatinu. Þið virðist bara vera þarna til óþurftar. Viðurkennið að þig getið þetta ekki, þið eruð ófær um að stjórna þessu landi.

Eins og dæmin sanna.

Gogo girls

Var að horfa á sjónvarpið í gærkvöldi. Við sátum tvær vinkonurnar og hlógum eins og fífl og frussuðum yfir borðhaldið sem samanstóð af síld, saltkexi, Kjarnafæðispaté, piparosti og öðru álíka gúmmolaði. En það er útúrdúr.

Á dagskrá kvöldsins var þáttur á Skjá einum sem nefnist því þjóðlega nafni; Singing bee. Eins og nafnið gefur til kynna þá er um að ræða þátt þar sem útvaldir áhorfendur í sal, koma upp og reyna að botna texta á ýmsusstu lögum.

Allt í góðu með það.

Það sem stóð í mér þarna í miðju borðhaldi var að allan tímann voru fjórar ungar stúlkur dillandi sér til hliðar við keppendur. Veit ekki hvort ég er að verða forpokuð kerling sem sér skrattann í hverju horni.

Blessaðar stúlkurnar voru klæddar í dökkan svona hálfgerðan flugfreyju/hjúkku búning sem varla huldi neðri hluta óæðri endans. Á höfðinu svona hálfgerðan flugfreyjubát. Allar með platínumljóst sítt hár og bara hreinlega eins og nánustu afkomendur Barbí.

Ókey, okey, ef þetta hefði verið söng- og danskeppni hefði þetta kannski sloppið. Kannski eru þær settar inn til að tryggja að landsins feður og eiginmenn velgi sófann. En svakalega fór þetta í mínar fínustu taugar. Alger óþarfi í þessum þætti.

Jenný Anna, nú verð ég líka stimpluð sem nasistafemínistadrusla. Hvað kostar ársgjaldið?